Antigua

Heb mijn baas, Chad, verteld dat ik weg ga.
Hij wil erg graag dat ik weer terug kom en me een poosje vestig in Antigua
en zondag gaan we om de tafel zitten om te kijken wat de mogelijkheden zijn.
Voor mij om een departement binnen de school op te bouwen voor speciaal onderwijs, en andere projecten met kinderen voor kinderen op te starten. En ook qua geld,wat hij mij kan bieden. Chad is ook helemaal idolaat van motor rijden, dus we hadden al bedacht dat we voor de school (voor ons dus) een aantal motoren moeten aanschaffen om overal te komen.
Lijkt me super om een poosje in het buitenland te wonen!
Maar dit ligt aan veel andere dingen, nu wil ik graag nog door gaan en reizen, niet mijn personal journey money spenderen aan het opstarten van een goede school hier,
en hier nog langer blijven hangen betekend mezelf vestigen.
En ik kan dat nog niet, ik merk dat hier vestigen aan zo veel verschillende dingen afhangt.
Ik weet niet hoe mijn relatie met Sep verder zal verlopen, in hoeverre ik het belangrijk vind om dicht bij Inge en Tom te zijn (maar als zij een poosje in Costa Rica gaan wonen is het veel minder erg om gescheiden te zijn)en in hoeverre je een bestaan kan opbouwen in Guatemala.
Maar naarmate ik langer hier ben, ontmoet ik ook steeds meer mensen die zich hier hebben gevestigd, en bouw je ook steeds meer een band op.
Veel voors en tegens om af te wegen, wat ik vooral helemaal super vind is dat alles zo heerlijk imperfect is. Niks is netjes, schoon, of westers opgedirkt. Haha, als ik al denk aan al die belachelijke interieur programma's op tv *bijna alle stoelen zijn hier van plactic*, of al die reclames hoe je eruit behoord te zien volgens de mode, heerlijk die vrijheid hier.
Een grote tegen is de criminaliteit, of soms de basisvoorzieningen die hier wegvallen (soms uren zonder stroom, water kan savonds na 22u in hele delen van de stad zijn afgeblokt). Als ik persee savonds weg wil, maar geen chaperon heb, dan zorg ik ervoor dat mijn blonde haar onder een sjaal verstopt zit, een hoodie aan met capuchon over hoofd en handen in zakken, geen tas mee, en vooral alles en iedereen aan kijken. Maar ja, je voelt tuurlijk niet zo relaxt als in nederland, met om de 3 meter een lantaarnpaal.

Ok dit houdt me zo een beetje bezig.....