vlinder zo groot als palm van mijn handZaterdag in mijn uppie naar het dorpje San Antonio gegaan in de chickenbus, en daar gaan hiken in de bossen. Was geweldig, maar had in het begin het gevaar niet helemaal door van zo'n tocht maken zonder gids.
Toen ik op een gegeven moment al een kwartier langs een afgrond aan het lopen was, dacht ik plotseling, hee als ik hier nou eens inval, weet eigenlijk niemand dat ik hier ben...MMMM laat ik maar eens terug keren...
Ook veel tekenbeten en rare insecten die op je huid gaan zitten en die in het begin er harmless uitzien en als je later kijkt heb je er een dikke rooie vlek zitten van de beet, vooral onder de indruk van de natuur, de ontzettend vele vlinders!! (heb er een paar op de foto kunnen zetten) en de gekke insectjes.
Oja en als je gewoon heel stil zit, een poosje op de zelfde plek, gaan alle vogels weer fluiten. Geen enkele vogel nog kunnen ontdekken, maar de geluiden alleen al zijn er verrassend * kloek kwaaaa kloek kloek* bijvoorbeeld....
in de bush van San AntonioLater op de dag in het dorpje contact met 2 oudjes gehad die gingen hout sprokkelen, heb mijn koeken met ze gedeeld.
En toen ik na mijn avontuur in het bos terug liep, eerst door de krottenwijken voordat je in het dorp komt, kwamen er 2 meisjes naar me toe gehuppeld. Ik mocht 1 *ja echt 1 daar waren ze heel duidelijk in* snoepje uit zoeken. In ruil heb ik ze mijn laatste koek gegeven en op de foto gezet. (ideaal materiaal voor een schilderij vooral dat rechter meisje)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten