The Bionic Woman

Hee haai
ben weer terug van 2 dagen touren, neeeeee, geen ongelukken mams (no worries) en ben blij, zonnig en onwijs verbrand op mijn handen, neus en wangen want ik was mijn zonnebrand vergeten. Ben nu net zo´n rooie indiaan (met blonde haartjes dan).
Heb wat filmpjes gemaakt die jullie lekker kunnen kijken...snappen jullie wat beter waarom ik zo lyrisch ben de hele tijd

Oja, en ik rij tegenwoordig met van die beenkappen die dan om je schenen en knieen gaan.
Voel me net the bionic woman met die gekke kappen.
Maar ben er wel blij mee, hoe raar ook, met de crossmotor kan je namelijk heel laag door de bochten gaan, bijna plat, en je benen schuren dan over de grond.
En door die afgelegen dorpjes heen, weet je wel, tussen de weilanden staan dan 10 huisjes van de boeren, lopen van die onwijs wilde honden rond. Die zien jou op de motor als een vijand, en gaan dan blaffen en bijten richting je benen, jaaa die kappen zijn best een oplossing.




We zijn gisteren rond een uurtje of negen s ochtends vertrokken, en de eerste stop midden in de bergen gemaakt. Er was zelfs gras om op te liggen, heb een kwartier lang op mijn buik gelegen genietend van het uitzicht, overal waar ik keek was het mooi!

En zonnetje, heldere hemel want het is nog voor de middag, en achter mij mijn motortje, ben helemaal blij dan.

We kregen daarna een onwijs moeilijke dirttrack, omdat er zoveel regens zijn geweest waren er allemaal geulen in de aarde ontstaan, stoffige weg, en veel grind, gaten, los zand en enorme kuilen.
De kunst is dan om niet weg te slippen, niet in een geul te raken (je achterwiel gaat dan totaal de andere kant op als je voorwiel) niet teveel te remmen en niet teveel gas, schakelen, nu ja de motor controleren dus.
Voor mij was deze dirttrack te advanced. Gemiddeld maar 40km per uur (David en Hugo reden gemiddeld 60 a 50) maar die 35 kilometer heb ik vol geconcentreerd moeten rijden.
David is nog gevallen, zijn achterwiel slipte weg, gelukkig beenkappen en een helm op.
Het is wel heel goed voor me om op deze wegen te rijden, omdat je daardoor steeds beter de motor leert controleren, helemaal omdat je dan weet wat je moet doen als je wielen slippen.
Hier zijn de wegen, zelfs de geasfalteerde, zo imperfect, dat er vaaks onverwachts allemaal kuilen zijn, grind, zand, bochten etc. Leert me om adequaat te reageren.

De tweede stop was in een dorp,
even pauze gehouden, en wat gegeten.




Oja uitzicht op de slagerij, hihi, in nederland zou dit niet mogelijk zijn.....!

Daarna door touren naar Panachajel, heerlijk, veel bergen, veel gas, en mooi uitzicht op Lago Attilan.
Wauw! Gelukkig meisje ben ik toch...


In Pana aangekomen ingechekt in Hostel, grappige mooie kamer en samen met Hugo (weer een Ier! op de een of andere manier zijn de Ieren die ik ontmoet onwijs grappig, allemaal zelfde soort humor en een soort basis vriendelijkheid, als een Sint Bernardhond zeg maar..) naar San Pedro gegaan, weer in Zuula´s gegeten (en mijn eerste hummingbird gezien!!!!) en toen terug naar Pana.
In Pana biertjes, cuba libre´s en gin tonics gedronken naast Pana Rock Cafe. Daar bij de wc was dit onwijs enge enge enge insect! Werd er spontaan een meisje MEISJE van: rillingen over mijn rug en gekke giebels van dit albino beest! Waar is de man die ons redden kan?Beest was ongeveer 6 cm groot, brrrrr

Totdat ik het wel genoeg vond en op mijn kamer muziekjes ben gaan luisteren. De rest ging nog even door, oja ook nog twee meisjes ontmoet waar de kerels leuk verder mee konden gaan :)


En vanochtend tjoep tjoep, terug op de motor naar Antigua.
Ga zo even boodschapjes doen, kletsen met Grans en met Chad naar travellers cafe, een restaurant bar met onwijs lekkere tofu maaltijden.
En dan slaaaaapen!