Jeeeej het beestje heeft nog geen naampje maar het voelt wel een stuk beter om in het ziekenhuis geweest te zijn.
Nadat de chauffeur mij en Toto had opgehaald zijn we naar de City gereden.
Het voelde belachelijk luxe om een auto met een privé chauffeur te hebben (auto met geblindeerde ramen, chauffeur in pak, hij hield zelfs de deur open..hihi....) en een tolk / bodyguard, tevens vriend, Toto genaamd.
Ik heb al eens verteld dat de City niet echt de beste en veiligste plek van Guate is, dus ik was enorm blij dat ik Toto had ingehuurd. Hij heeft in het leger gezeten (en de meest agressieve verhalen gehoord vandaag....bah...maar het hielp me wel om mijn hoofd uit de vicieuze cirkel van gedachtes te krijgen...) en op een gegeven moment kwam er een auto de hele tijd naast ons rijden.
Er gebeuren veel auto overvallen (en we moesten door een gevaarlijkere zone rijden om bij het ziekenhuis te komen) dus het eerste wat Toto doet is zijn geweer uit zijn broek halen en richten op de chauffeur van de raar rijdende auto. Het was gelukkig vals alarm, maar het beschrijft wel ongeveer de sfeer van de City.
Het was heerlijk trouwens om even in een grote moderne stad te zijn, deed me erg denken aan Madrid.
In het ziekenhuis aangekomen werd ik behandeld als een luxe prinses. Het was een op en top eerste klasse ziekenhuis, eentje waar alle rijke mensen uit Centraal Amerika naar toe komen.
Ik werd gebracht naar een privé kamer (kleur : blauw), moest me omkleden in een blauw pakje en op een blauw bed gaan liggen (over de kleur was nagedacht...) en kreeg een zuster toegewezen. Toto had allemaal contacten in het ziekenhuis, die doktoren werden weer gebeld en ondertussen was een andere dokter mij aan het onderzoeken.
Toto vertaalde alles en ging ondertussen alle verzekerings dingen uitzoeken, en de dokter besloot dat er een andere speciale KNO arts moest komen om mijn oren etc te onderzoeken.
Daarna ging mijn privé zuster mij onderzoeken, bloeddruk (120 over 80, was normaal dus) mijn hartslag, en de hoeveelheid zuurstof in mijn bloed (96%). Jaja.
De KNO dokter was in een andere kliniek, dus die moest naar het ziekenhuis toekomen.
Een poosje wachten dus.
Toto was op de gang en ik lag daar in mijn blauwe kamertje mij een beetje blauw te voelen.
Te bedenken hoe ik me eigenlijk voelde (niet echt enorm slecht op mijn keelontsteking na dan) en voornamelijk machteloos gevoel over wat er allemaal gaat gebeuren, je weet het niet...
Na een uurtje wachten kwam mijn KNO arts. Hij had allemaal speciale vergroot dingetjes om in mijn oren te kijken, maar was niks bijzonders te zien, op een klein waxje aan mijn trommelvlies nadan maar dat was niets ernstigs. Toen mijn keel en toen met een heel speciaal soort kijkertangetje in mijn neus. Dat was nieuw! Daar was wel wat verstopping, maar niets ernstigs.
Dus het werd de vraag: hoe kan hij de koorts en de infecties dan verklaren?
Het antwoord is dat ik een of andere tropische ziekte heb, nog aanwezig of gehad, dat wisten ze niet.
Aangezien ik geen koorts had konden ze ook niks checken.
De reden waarom de infectie steeds terug kwam was omdat mijn immuunsysteem naar beneden was, vanwege de koorts.
De koorts komt waarschijnlijk door Tropicana. Maar een malaria of dengue kunnen ze alleen onderzoeken op het moment van koorts (dan maken ze allemaal kleine sneetjes in je vingertoppen waar ze bloed vanaf tappen, omdat de parasiet tijdens koortspieken daar huist).
Dus ergens erg opgelucht dat ik niet die kleine sneetjes check up moet ondergaan.
En de dokter zei dat ik ook kans had dat mijn lichaam al weer helemaal aan het herstellen is en er geen last meer van ga hebben.
Het advies was:
Elke dag naar de sauna (vanwege mijn voorhoofdholte- ontsteking), gorgelen met warm water en honing vanwege mijn keelontsteking en hij heeft nog een of andere spray voorgeschreven. Op het moment dat ik ergens deze week koorts zou krijgen moet ik gelijk naar de kliniek om een nieuwe bloedtest te laten ondergaan (die met de sneetjes... ieuw!)
Dus deze week blijf ik nog maar even in Antigua hangen om af te wachten wat er gaat gebeuren, ik ga mezelf in ieder geval verwennen met lekker elke dag naar de Spa te gaan, heerlijk genieten van de sauna en andere verwendingetjes.
Ben opgelucht, en blij dat de laboratorium gast het gewoon helemaal mis had met zijn pancreas nieren diagnose. De dokter zei dat ik me daar helemaal geen zorgen over hoeft te maken.
Het is dus alleen onwijs lastig om uit te zoeken welke ziekte Tropicana ik heb, alhoewel hij meer aan dengue dacht dan aan malaria (maar die komt ook in verschillende soorten en golven).
Maar goed, voor het zelfde geld is mijn lichaam gewoon heel goed bezig nu en alle zooi eruit aan het werken.
Tsja en de bonus is dat ik de hele week naar de sauna mag!!!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten