maandag 15 oktober 2007
Leon
Ik ben nog steeds in Leon, Nicaragua.
Vandaag mijn luxe hotelkamer uitgecheckt, voor de laatste keer genoten van de warme douche, boxspringmatras en meneer die je ontbijt klaar maakt.
Daarna lekker rustig koffie gedronken, en het warme hete en vochtige klimaat op me laten inwerken, geen airco meer voor mij.
Fathma gebeld in Madrid, om te kijken hoe het staat met het project waar ik voor wil gaan werken. Er is eindelijk naams & organisatie-erkenning door de regering van Costa Rica, en volgende maand gaat ze praten met de architect en begint waarschijnlijk over 2 maanden de bouw.
Dat betekent dat we eindelijk begin 2008 kunnen beginnen met de opstel van het project en fondsen aanvraag, iets waar ik graag bij wordt betrokken. Heb ook heel veel zin om in november het land te gaan bezoeken, kijken wat de locatie is. En te kijken hoe de energie is in Costa Rica. Of ik daar energie in wil steken om daar te gaan werken voor het project.
' S middags lekker geluncht, en ik begin inmiddels verslaafd te raken aan de rijst met bonen, die wordt hier op zo'n speciale manier klaar gemaakt zoals ik dat nog nooit geproefd hebt. Veel smaak.
Lekkere smaak vooral.
Dus ik heb me voor woensdag ingeschreven voor een kookcursus waar je op bezoek gaat bij de Indigines en je daar leert koken, en ze gaan me speciaal leren hoe je de rijst met bonen moet maken! Fijn, kan ik voor jullie dat maken! Leuk.
Dit is traditionele uien-knoflook met croutons soep, en daarnaast taco´s met een rode bonen salsa. Jammer dat er nog geen geur en smaak functie op het Internet bestaat.
Daarna mijn backpack in het hotel opgehaald en naar Bart gegaan, de vriend van Janneke en Douwe.
Hij is heel ok, blijkt weer de broer te zijn van Susanne uit Arnhem (die met restaurant Look). Jeej de wereld is zooo klein.
Mijn kamertje daar is vooral leeg en kaal, het huis is luxe en zal gauw foto´s van het huis plaatsen.
Douwe is nu hier!!!
Ga samen met hem en Bart samen zijn, heel veel zin in om weer gewoon gezellig met vrienden te zijn en je op je gemak voelen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
hoi meisje,
geniet van je vrienden en het feit dat je nu weer in je moeders taal je gevoelns kunt uiten. Het lijkt me heerlijk dat je nu even niet altijd op je qui vive moet zijn. Fijn he om vrienden te hebben.
Kus
Carla
Een reactie posten