dinsdag 27 februari 2007
vrijdag 23 februari 2007
Pan's Labyrinth
the day that everything goes wrong
Today is one of those days that you can better stay in bed.
Just be home, lay in your bed and ignore that there is a world outside.
I tried to save it by taking Marguarita, the car of Fathma, for a trip to the mountains. Let's say i got there, but of course i got lost, Jezus! Spanish and driving, they drive like mad!
And of course no normal signs, but we are in Holland so fucking spoiled. So a comparison is not allowed. Or is...
Anyway, the surroundings of Madrid, is like a desert, lots of rocks, a few trees and less or no grass.
At the end of the day i decided to spoil myself, make a nice meal (vegetables!! yes, and of course, some Camembert and bread..of course), and have a glass of wine and a movie.
I also said goodbye to Fabien, he is going surfing this weekend so I won't see him any more.
So sweet, he came 3 times back to say goodbye, gave me big hugs, walks away, and comes back again to say how much he liked meeting me and that he had such a good time with me.
So sweet! And of course this was intro verse, i really liked getting to know him! We share the same childish energy. Nice!
Just be home, lay in your bed and ignore that there is a world outside.
I tried to save it by taking Marguarita, the car of Fathma, for a trip to the mountains. Let's say i got there, but of course i got lost, Jezus! Spanish and driving, they drive like mad!
And of course no normal signs, but we are in Holland so fucking spoiled. So a comparison is not allowed. Or is...
Anyway, the surroundings of Madrid, is like a desert, lots of rocks, a few trees and less or no grass.
At the end of the day i decided to spoil myself, make a nice meal (vegetables!! yes, and of course, some Camembert and bread..of course), and have a glass of wine and a movie.
I also said goodbye to Fabien, he is going surfing this weekend so I won't see him any more.
So sweet, he came 3 times back to say goodbye, gave me big hugs, walks away, and comes back again to say how much he liked meeting me and that he had such a good time with me.
So sweet! And of course this was intro verse, i really liked getting to know him! We share the same childish energy. Nice!
Food in Spain
The thing I really have to get used to is how they prepare food and at what time they eat.
Of course i understand that because of the climate, people go to work at 9 or 10 o'clock, have a siesta between 1 and 3, and work till 8 o 'clock. Then come home, have a drink and start cooking.
So normally we eat at 22.00, so in the morning your not hungry at all cause your still processing the food from the night before. They tend to go to bed between 1 and 2 o'clock, but i would also if i have to get up around 8 or 9 to go to my work.
Yesterday i went to Madrid to have a drink and some tapas with Wuendy. As an entrada we had some snails, and then i wanted to eat calamari but i got a fake different kind of calamari, so i ate half my plate. Wuendy ate courgette & aubergine, which was more nicer.
But i still have to get used to the fact that they put half a bottle of olive oil in your food. So your vegetables are dripping with oil!! Yech!
Any way, had a good time. To bad the last bus to Villanueva del Pardillio leaves at 23.00, so i couldn't stay long, maybe today we go out for a dance in Madrid.
Of course i understand that because of the climate, people go to work at 9 or 10 o'clock, have a siesta between 1 and 3, and work till 8 o 'clock. Then come home, have a drink and start cooking.
So normally we eat at 22.00, so in the morning your not hungry at all cause your still processing the food from the night before. They tend to go to bed between 1 and 2 o'clock, but i would also if i have to get up around 8 or 9 to go to my work.
Yesterday i went to Madrid to have a drink and some tapas with Wuendy. As an entrada we had some snails, and then i wanted to eat calamari but i got a fake different kind of calamari, so i ate half my plate. Wuendy ate courgette & aubergine, which was more nicer.
But i still have to get used to the fact that they put half a bottle of olive oil in your food. So your vegetables are dripping with oil!! Yech!
Any way, had a good time. To bad the last bus to Villanueva del Pardillio leaves at 23.00, so i couldn't stay long, maybe today we go out for a dance in Madrid.
Fabien started his own blog
Yesterday, when i came home at 12 at night (and oefff i was so lucky! i almost missed the last bus going home) Fabien and Luis were hanging on the sofa watching The Planet of the Apes, synchronized in Spanish. Ha Ha, what a horrible movie, and then in Spanish.
Anyway, Luis went right to bed, I took a shower and Fabien asked me to make a blog for him.
So we stayed up and made a blog for him.
http://www.madsapiens.blogspot.com/
Check it out!
donderdag 22 februari 2007
madrid
ok
here i am in a very beautifull town, and to make it clear for everybody, i am not staying in madrid, but i am in one of the suburbs of madrid, which ofcourse is also fine.
i can take a bus to one of the metrostations (takes about 45min) and then your in moncloa, which connects to different other metrotations in madrid.
yesterday i decided i should go into madrid, cause being independend and being depending on one of the guys (Manu, Fabian or Luis) is terrible for me, cause i want to be free in all my actions. so i decided yesterday to come into action and get my freedom back.
so i went into madrid, to Botanico Jardin (the botanical garden) and stayed there for a few hours, just laying on my back on a marmer bench and lay in the sun.
ooo and by the way, i didn't get there in 1way, no people in madrid just send you to the other direction (just to be polite). so first get lost and walk in all different directions except the right one. afterwards i went to the plazor major, cause i had a date with Wuendy, but she got held up with a meeting and couldn't make it. So i sat there for a while, saw the sun set behind the large wall of plazor mayor and watched all the people go by.
After that i went to a musuem. The amazing thing about this museum, which was for free, that they had all these amazing famous art works. Francis Bacon, David Hockney, Giacometti, Pablo Picasso, Andy Warhol, etc. Wauw! These paintings, i only saw in the Honour &Fleming Art Book for Art School! The paintings from Francis Bacon totally smashed me in my heart, totally confused me and i had to gasp for a breath, don't know why sometimes art works that way. That your tottally get grapped by this art, totally gets you confused and makes yor heart miss some beats. Sat there for a while. Let the art work on my heart, soul, mind and body.
Then went to Luis work to pick up the keys of the house (and yes missed some heart beats there too...pfff that boy...pfffff ) and went home. Fabian and me cooked a nice meal, then Luis came home we talked a while and then went to bed.
here i am in a very beautifull town, and to make it clear for everybody, i am not staying in madrid, but i am in one of the suburbs of madrid, which ofcourse is also fine.
i can take a bus to one of the metrostations (takes about 45min) and then your in moncloa, which connects to different other metrotations in madrid.
yesterday i decided i should go into madrid, cause being independend and being depending on one of the guys (Manu, Fabian or Luis) is terrible for me, cause i want to be free in all my actions. so i decided yesterday to come into action and get my freedom back.
so i went into madrid, to Botanico Jardin (the botanical garden) and stayed there for a few hours, just laying on my back on a marmer bench and lay in the sun.
ooo and by the way, i didn't get there in 1way, no people in madrid just send you to the other direction (just to be polite). so first get lost and walk in all different directions except the right one. afterwards i went to the plazor major, cause i had a date with Wuendy, but she got held up with a meeting and couldn't make it. So i sat there for a while, saw the sun set behind the large wall of plazor mayor and watched all the people go by.
After that i went to a musuem. The amazing thing about this museum, which was for free, that they had all these amazing famous art works. Francis Bacon, David Hockney, Giacometti, Pablo Picasso, Andy Warhol, etc. Wauw! These paintings, i only saw in the Honour &Fleming Art Book for Art School! The paintings from Francis Bacon totally smashed me in my heart, totally confused me and i had to gasp for a breath, don't know why sometimes art works that way. That your tottally get grapped by this art, totally gets you confused and makes yor heart miss some beats. Sat there for a while. Let the art work on my heart, soul, mind and body.
Then went to Luis work to pick up the keys of the house (and yes missed some heart beats there too...pfff that boy...pfffff ) and went home. Fabian and me cooked a nice meal, then Luis came home we talked a while and then went to bed.
maandag 19 februari 2007
aqui en madrid!
Zaterdag gearriveerd in madrid. Jee zeg, wat was ik nerveus! Ik werd s ochtends wakker en eigenlijk durfde ik eerst niet te gaan, zo zenuwachtig! Ha ha geweldig hoe je emoties en gevoelens in je lichaam gaan zitten. Ik had zweethandjes en alles. Uiteindelijk toch nog gegaan en ben blij dat ik hier ben. Ik had een uur vertraging, een uur extra gevlogen omdat er veel turbulentie was, soort kermisattractie maar dan in de lucht.
Ik werd opgehaald door Fabian we hebben nog tot 3 uur snachts in de keuken zitten kletsen over zijn passie voor het project en over zijn ideeen hoe je gedragsproblemen kan oplossen door middel van sport. Mooi. Het grappige aan Fabian is dat hij twee kanten heeft, een hele serieuze kant waarbij je interessante gesprekken kan voeren (mits het over het sociale vlak gaat, met filosofie hoef je bij hem niet aan te komen) en dan is er de andere kant, net een kleine jongen die als hij er geen zin meer in heeft gaat protesteren en aandacht gaat vragen op een hele stoere macho manier. Of gewoon niet meer luistert. Ik kan er wel om lachen.
Op zondag lekker lang uitgeslapen en we zijn daarna met Jenny en Wuendy (en Fabian) naar de bergen gegaan. Fabian en Jenny zijn gemiddeld ervaren klimmers, en ik heb daar mijn eerste rots geklommen, ik ben zo trots op mezelf! Pff amai, ik heb een 4a rots beklommen, het level begint gewoon bij de 1 (van a tot d) en daarna to level 6d. Bij het testen ben ik eerst ontzettend tegen de rots aan geknald omdat ik op mijn armkracht naar boven klom in plaats van op beenkracht, maar na nog een keer proberen heb ik die supersteile rots beklommen. En het gave is, dat je ondanks dat je vast zit aan dat touw, je zelf helemaal die rots beklimt, iets wat ik nooit van mezelf had kunnen bedenken dat ik dat kan. Tsjee zeg, ik kan dat.
Maar misschien zit het hem in die contradictie, dat je juist zekerder klimt omdat je vast zit aan dat touw, terwijl als je zonder touw klimt je juist onzekerdere passen zet. Ik weet het niet.
Na het klimmen zijn we richting huis gereden, maar we kwamen in de file terecht omdat iedereen in het weekend die een huisje in de bergen heeft naar madrid wilde gaan. Maakt niks, hoort bij de dag. We zijn gaan eten in zo'n typisch spaans restaurant, waar de opgezette stieren je met hun glazenbologen aan staart. Ik had niet veel geld bij me, waardoor ik een bord met gebakken oesterzwammen en spekjes ging eten. Wat ik weer geheel geblokt had uit mijn ervaringen van de vorige keer, dat de spanjaarden ontzetten vet koken. Ik had denk ik wel 250ml aan olijfolie op mijn bord liggen. Gevolg was dat ik na het uitdruipen ontzettend misselijk was en niks meer kon eten.
Maar goed, gisteren met Luis 3 uur zitten kletsen en vandaag heb ik Fathma opgehaald van het vliegveld. Vandaag en morgen is ze thuis en gaan we feesten, kletsen en samen zijn.
Zometeen komen Jenny en Wuendy hierheen, dus ik ga me eens omkleden (na de siesta, ha ha, zo relaxed leven!)
dag daag!
ps. ik zet gauw de foto's van het klimmen op de site
Ik werd opgehaald door Fabian we hebben nog tot 3 uur snachts in de keuken zitten kletsen over zijn passie voor het project en over zijn ideeen hoe je gedragsproblemen kan oplossen door middel van sport. Mooi. Het grappige aan Fabian is dat hij twee kanten heeft, een hele serieuze kant waarbij je interessante gesprekken kan voeren (mits het over het sociale vlak gaat, met filosofie hoef je bij hem niet aan te komen) en dan is er de andere kant, net een kleine jongen die als hij er geen zin meer in heeft gaat protesteren en aandacht gaat vragen op een hele stoere macho manier. Of gewoon niet meer luistert. Ik kan er wel om lachen.
Op zondag lekker lang uitgeslapen en we zijn daarna met Jenny en Wuendy (en Fabian) naar de bergen gegaan. Fabian en Jenny zijn gemiddeld ervaren klimmers, en ik heb daar mijn eerste rots geklommen, ik ben zo trots op mezelf! Pff amai, ik heb een 4a rots beklommen, het level begint gewoon bij de 1 (van a tot d) en daarna to level 6d. Bij het testen ben ik eerst ontzettend tegen de rots aan geknald omdat ik op mijn armkracht naar boven klom in plaats van op beenkracht, maar na nog een keer proberen heb ik die supersteile rots beklommen. En het gave is, dat je ondanks dat je vast zit aan dat touw, je zelf helemaal die rots beklimt, iets wat ik nooit van mezelf had kunnen bedenken dat ik dat kan. Tsjee zeg, ik kan dat.
Maar misschien zit het hem in die contradictie, dat je juist zekerder klimt omdat je vast zit aan dat touw, terwijl als je zonder touw klimt je juist onzekerdere passen zet. Ik weet het niet.
Na het klimmen zijn we richting huis gereden, maar we kwamen in de file terecht omdat iedereen in het weekend die een huisje in de bergen heeft naar madrid wilde gaan. Maakt niks, hoort bij de dag. We zijn gaan eten in zo'n typisch spaans restaurant, waar de opgezette stieren je met hun glazenbologen aan staart. Ik had niet veel geld bij me, waardoor ik een bord met gebakken oesterzwammen en spekjes ging eten. Wat ik weer geheel geblokt had uit mijn ervaringen van de vorige keer, dat de spanjaarden ontzetten vet koken. Ik had denk ik wel 250ml aan olijfolie op mijn bord liggen. Gevolg was dat ik na het uitdruipen ontzettend misselijk was en niks meer kon eten.
Maar goed, gisteren met Luis 3 uur zitten kletsen en vandaag heb ik Fathma opgehaald van het vliegveld. Vandaag en morgen is ze thuis en gaan we feesten, kletsen en samen zijn.
Zometeen komen Jenny en Wuendy hierheen, dus ik ga me eens omkleden (na de siesta, ha ha, zo relaxed leven!)
dag daag!
ps. ik zet gauw de foto's van het klimmen op de site
vrijdag 16 februari 2007
New ideas, new t-shirts
maandag 12 februari 2007
Decision has been made! I know where to go!
I have finally found out where i want tot travel to.
I want to go and discover central America.
Don't know where yet to go, but now i finally have a direction of where to go and search for the perfect place.
Maybe start in Cuba for vacation, then fly to Guatemala en then travel through to Costa Rica. these are the best places to start and learn to speak Spanish! And also because i don't have enough money tot travel for 1,5 years and then be able to still be in Costa Rica and work for the project.
Next week I am flying to Madrid. I am kind of nervous about it, hope that the energy is still the same and i hope that i still will feel so good as i did 4 months ago.
Anyway, the good things are coming closer!
I want to go and discover central America.
Don't know where yet to go, but now i finally have a direction of where to go and search for the perfect place.
Maybe start in Cuba for vacation, then fly to Guatemala en then travel through to Costa Rica. these are the best places to start and learn to speak Spanish! And also because i don't have enough money tot travel for 1,5 years and then be able to still be in Costa Rica and work for the project.
Next week I am flying to Madrid. I am kind of nervous about it, hope that the energy is still the same and i hope that i still will feel so good as i did 4 months ago.
Anyway, the good things are coming closer!
dinsdag 6 februari 2007
trip to...
The days are getting more brighter everyday and it makes me feel much better. Actually, the days are getting longer, and i get more energy for thoughts and exploring my mind where to go..
Yesterday i went to visit Lies & Francois, who are leaving for their trip to Africa. They are going to drive their jeep from Holland to the South Africa, taking them more than 10 months. It was really good to be there with them, to be in their energy of travelling and planning. I get so frustrated from my work right now, that it takes me 1,5 hour to get rid of it after i am finished working! So being their with Lies was a good thing...talking and planning and fantasizing about the travel.
Francois told me it was not a good idea to go to Israel right now, because they are living continuous in fear, and have a survivor level of living right now. But first i will talk to Valentine about Israel, she has lived in the kibbutz for more than a year there and still have some contacts, so i am going to talk to her about it.
OK, off i go...back to work.....
zondag 4 februari 2007
pfffoeee
hee haa hoo
i have just finished translating how to manage the project in Costa Rica from Dutch into English...tsja, have just finished phase two (already 7 pages) and still 4 phases to go....
but I've did it!!!
so now i am off to make some nice stuff for myself...
chau corasons!!
i have just finished translating how to manage the project in Costa Rica from Dutch into English...tsja, have just finished phase two (already 7 pages) and still 4 phases to go....
but I've did it!!!
so now i am off to make some nice stuff for myself...
chau corasons!!
vrijdag 2 februari 2007
mooie realiteit is dit
Stoppen, rusten, helen.
Hier volgt een fragment uit een Engelstalige lezing van Thich Nhat Hanh, die hij gehouden heeft op 6 augustus 1996, tijdens de zomerretraite.
De oefening van samatha, stoppen, is de oefening van het niets doen. We proberen niets te doen, alleen ons lichaam en onze geest toe te staan te rusten. Dat is niet makkelijk, omdat rennen en werken een gewoonte is van ons lichaam en onze geest. Daarom is het erg belangrijk je aan te sluiten bij een sangha, waar mensen zijn die in staat zijn te stoppen. In een retraite, waar je mensen aantreft die hier en nu aanwezig kunnen zijn, kan je profiteren van hun energie. Zij kunnen gelukkig zijn met de blauwe lucht, een klein bloemetje in het gras, met iedere stap die ze zetten. Ieder moment maken zij een stukje geluk.
Ze rennen niet. Zij zijn in staat stil te houden en ieder moment van het dagelijks leven diepgaand te leven. Het is heel belangrijk hun gezelschap op te zoeken, want als je met hen in contact bent zal je dat ook kunnen, na verloop van tijd. Als je op je kussentje zit of loopt, oefen dan om alleen maar in en uit te ademen en alleen maar hier te zijn. Want uit je bewuste hier en nu-zijn ontstaat liefde en zorg voor het lijden in je. Je bent er niet geweest voor jezelf, je hebt jezelf verwaarloosd.
Geliefd zijn betekent omhelsd worden door de aandacht en de energie van degene van wie je houdt. We moeten er voor ons zelf zijn. We zijn gewond, misschien zelfs diep gewond, in ons lichaam en in onze ziel. Wie zal er voor ons zijn? We moeten er allereerst voor onszelf zijn. En de Boeddha zal er voor ons zijn, want de Boeddha is in ons. De oefening is hier en nu stevige grond onder de voeten te vinden, en aan te raken wat zich hier en nu afspeelt. Daar hoef je niet hard voor te vechten; daar hoef je helemaal niet voor te vechten. Sta alleen jezelf toe te zijn. We zijn geneigd te denken dat geluk, gezondheid en succes alleen binnen ons bereik komen als we erheen rennen. Daarom hebben we het hier en nu opgeofferd. We hebben het hier en nu gezien als een middel om ons in de toekomst dingen toe te eigenen. Van die neiging moeten we afstand doen.
zie ook http://eskibodhi.blogspot.com/
Hier volgt een fragment uit een Engelstalige lezing van Thich Nhat Hanh, die hij gehouden heeft op 6 augustus 1996, tijdens de zomerretraite.
De oefening van samatha, stoppen, is de oefening van het niets doen. We proberen niets te doen, alleen ons lichaam en onze geest toe te staan te rusten. Dat is niet makkelijk, omdat rennen en werken een gewoonte is van ons lichaam en onze geest. Daarom is het erg belangrijk je aan te sluiten bij een sangha, waar mensen zijn die in staat zijn te stoppen. In een retraite, waar je mensen aantreft die hier en nu aanwezig kunnen zijn, kan je profiteren van hun energie. Zij kunnen gelukkig zijn met de blauwe lucht, een klein bloemetje in het gras, met iedere stap die ze zetten. Ieder moment maken zij een stukje geluk.
Ze rennen niet. Zij zijn in staat stil te houden en ieder moment van het dagelijks leven diepgaand te leven. Het is heel belangrijk hun gezelschap op te zoeken, want als je met hen in contact bent zal je dat ook kunnen, na verloop van tijd. Als je op je kussentje zit of loopt, oefen dan om alleen maar in en uit te ademen en alleen maar hier te zijn. Want uit je bewuste hier en nu-zijn ontstaat liefde en zorg voor het lijden in je. Je bent er niet geweest voor jezelf, je hebt jezelf verwaarloosd.
Geliefd zijn betekent omhelsd worden door de aandacht en de energie van degene van wie je houdt. We moeten er voor ons zelf zijn. We zijn gewond, misschien zelfs diep gewond, in ons lichaam en in onze ziel. Wie zal er voor ons zijn? We moeten er allereerst voor onszelf zijn. En de Boeddha zal er voor ons zijn, want de Boeddha is in ons. De oefening is hier en nu stevige grond onder de voeten te vinden, en aan te raken wat zich hier en nu afspeelt. Daar hoef je niet hard voor te vechten; daar hoef je helemaal niet voor te vechten. Sta alleen jezelf toe te zijn. We zijn geneigd te denken dat geluk, gezondheid en succes alleen binnen ons bereik komen als we erheen rennen. Daarom hebben we het hier en nu opgeofferd. We hebben het hier en nu gezien als een middel om ons in de toekomst dingen toe te eigenen. Van die neiging moeten we afstand doen.
zie ook http://eskibodhi.blogspot.com/
frusty claire
Today i started to stop fixing my thoughts into the future, which is so so so far away en try to fix my ideas in the now and actually on the happy things that are happening right now.
It is costing me a lot of energy to go to my work, cause i have already said goodbye to my life there. i made it extra difficult for myself by making a decision to quit my job in October, while i still have to work for more than 9 months...
And because i am so frustrated of doing something that i still like, but not at that present of time, i come home with a body that doesn't feel like my own anymore..
It feels like i am in a body right now which is to tight to fit (like the jeans that you tumbled dry to hot.. or like the swimming suit which is two sizes too small)...
My head, spirit and energy doesn't fit the place that i am in right now, and i feel very frustrated about it.
And i am not able to go to the swimming pool to swim this out of my body (because of the tattoo..) and keep my head from thinking.
On Friday the 16th my tattoo is going to be finished, 3 hours of suffering some more...but then it is totally completed. Last week i had one part filled, but the wounds were still to fresh of the last time, so we had to quit after one hour because it hurt to much..
Then 2 weeks of healing and i can go the swimming pool again! jahoooooo
I talked to some friends about this feeling and i came to the conclusion that i should try to (instead of looking at the whole period i still have to work there- which is 5 more months) to look at the small steps, for example: it is still 8 days of working and then i can go to Madrid!
Or right now i have 3 days off, and i can do everything i like to do!
Silly me...and i don't even know where to go to yet! Ha ha, i can better start laughing about myself and my silly thoughts..it just my head spinning....
Abonneren op:
Posts (Atom)