aqui en madrid!

Zaterdag gearriveerd in madrid. Jee zeg, wat was ik nerveus! Ik werd s ochtends wakker en eigenlijk durfde ik eerst niet te gaan, zo zenuwachtig! Ha ha geweldig hoe je emoties en gevoelens in je lichaam gaan zitten. Ik had zweethandjes en alles. Uiteindelijk toch nog gegaan en ben blij dat ik hier ben. Ik had een uur vertraging, een uur extra gevlogen omdat er veel turbulentie was, soort kermisattractie maar dan in de lucht.

Ik werd opgehaald door Fabian we hebben nog tot 3 uur snachts in de keuken zitten kletsen over zijn passie voor het project en over zijn ideeen hoe je gedragsproblemen kan oplossen door middel van sport. Mooi. Het grappige aan Fabian is dat hij twee kanten heeft, een hele serieuze kant waarbij je interessante gesprekken kan voeren (mits het over het sociale vlak gaat, met filosofie hoef je bij hem niet aan te komen) en dan is er de andere kant, net een kleine jongen die als hij er geen zin meer in heeft gaat protesteren en aandacht gaat vragen op een hele stoere macho manier. Of gewoon niet meer luistert. Ik kan er wel om lachen.

Op zondag lekker lang uitgeslapen en we zijn daarna met Jenny en Wuendy (en Fabian) naar de bergen gegaan. Fabian en Jenny zijn gemiddeld ervaren klimmers, en ik heb daar mijn eerste rots geklommen, ik ben zo trots op mezelf! Pff amai, ik heb een 4a rots beklommen, het level begint gewoon bij de 1 (van a tot d) en daarna to level 6d. Bij het testen ben ik eerst ontzettend tegen de rots aan geknald omdat ik op mijn armkracht naar boven klom in plaats van op beenkracht, maar na nog een keer proberen heb ik die supersteile rots beklommen. En het gave is, dat je ondanks dat je vast zit aan dat touw, je zelf helemaal die rots beklimt, iets wat ik nooit van mezelf had kunnen bedenken dat ik dat kan. Tsjee zeg, ik kan dat.
Maar misschien zit het hem in die contradictie, dat je juist zekerder klimt omdat je vast zit aan dat touw, terwijl als je zonder touw klimt je juist onzekerdere passen zet. Ik weet het niet.

Na het klimmen zijn we richting huis gereden, maar we kwamen in de file terecht omdat iedereen in het weekend die een huisje in de bergen heeft naar madrid wilde gaan. Maakt niks, hoort bij de dag. We zijn gaan eten in zo'n typisch spaans restaurant, waar de opgezette stieren je met hun glazenbologen aan staart. Ik had niet veel geld bij me, waardoor ik een bord met gebakken oesterzwammen en spekjes ging eten. Wat ik weer geheel geblokt had uit mijn ervaringen van de vorige keer, dat de spanjaarden ontzetten vet koken. Ik had denk ik wel 250ml aan olijfolie op mijn bord liggen. Gevolg was dat ik na het uitdruipen ontzettend misselijk was en niks meer kon eten.


Maar goed, gisteren met Luis 3 uur zitten kletsen en vandaag heb ik Fathma opgehaald van het vliegveld. Vandaag en morgen is ze thuis en gaan we feesten, kletsen en samen zijn.

Zometeen komen Jenny en Wuendy hierheen, dus ik ga me eens omkleden (na de siesta, ha ha, zo relaxed leven!)

dag daag!

ps. ik zet gauw de foto's van het klimmen op de site