aan mijn vriendin inge

op een plein, -
'n Fris wijd-open
Plein, - waar kinderen stoeien
En om hun spel verheugd zijn
En waar blije meisjes voorbij komen
Met knappe stap, -
Daar staat een boom die immer bloeien
Zal, door Winter en door wind:
De sterke, hoge boom
Van onze vriendschap,
Groot en vroom.

Door de tijden van onze primula-veris,-
Als d'eerste bloesems bloeiden,
Is onze vriendschap ons bijgebleven
En tot een sterke boom vlug opgegroeid:
Een boom die niet meer buigen zal of beven.

Wij beiden voelen ons zeker
Zo sterk als 'n leger,
Want vaster en trouwer dan de wacht aan de Rijn
Zal onze vriendschap zijn.

gedicht van Paul van Ostaijen